Gecenin bir yarısı canın sıkıldığında kendini dışarı atarsın bilinçsizce, nereye gideceğini bilmezsin, gecenin nerede sonlanacağını da... Tek amacın zihnindeki düşüncelerden sıyrılmaktır, biraz da nefes almak kimi zaman.
Belki de karanlığa doğru adım adım yürümekle başlar her şey,
Korkularınla yüzleşirsin, geçmişinle biraz,
Belki canın yanacaktır çok,
Pişmanlıkların aklına gelecektir bir bir,
Ama bilirsin ki karanlığa atılan her bir adım,
Seni en doğruya götürecektir,
Çünkü karanlığa yürümek ardına bakmadan gitmektir,
Ve ardına bakmadan yürüyenler asla kaybetmezler...
Bunun adı kumar ise eğer;
Büyük düşünüp büyük kaybetmek,
Küçük düşünüp küçük kaybetmekten daha iyidir,
Çünkü küçük şeyler kaybettiğinde üzülürsün,
Büyük olanı kazandığında hayatın gerçek anlamını bulursun...
